uzuuun bir zamandan sonra,sırf yazma ihtiyacı duyduğum için yazıyorum.amacım bloğun devamlılığını sağlamak değil!
2008 yılı benim için acı bir yıl oldu...sevdiğim iki kişi 15 gün aralarla veda etti bu yalan dünyaya...
ölüm...
kaçımız gerçek anlamını biliyoruz acaba?
bildiğimizi sanıyoruz ama yaşamayan acıyı anlamıyormuş!
nasıl bir acıymış allahım..!
zor çok ama çok zor...
gidenler büyük boşluklar bırakarak gidiyor.
ya geride kalanlar?
işte onlar,sadece anılarıyla gidenleri anıp,dua edebiliyor.
aslında olan gidene oluyor,hele de zamansız bir veda ise bu...
sevdiklerimizin kıymetini bilelim,yarın onları görme şansımız olamayabileceğini düşünerek arayıp soralım;yanımızdakilere sık sık sarılalım,sevgi sözcükleri söylemekten hiç çekinmeyelim...
unutmayın!yarın çoook ama çook geç olabilir...
allah sıralı ölümler versin ,sevdiklerimizi korusun...
canım dostum ile bugün mezarının başında buluşabildik...
bir avuç topraktı üstünü örten ama benim canmdı orada yatan...
yüce rabbim emanetini aldı bizlerden...
rahat uyuyun,mekanınız cennet olsun ...
