Lilypie

Pazartesi, Haziran 09, 2008

BAŞIMIZA GELENLER..!

cumartesi günü oğlumla mutlu mesut oyun oynarken başımıza gelenleri sormayın.
oturma odasında egeyle birlikte spor yapıyoruz.nasıl mı?ben onu ayaklarıma alıp yukarıya kaldırıp indiriyorum.o kadar çok hoşuna gitti ki bir taraftan da her yukarı kaldırışta kahkalarla gülüyor.çok yorulup bıraktım çamaşırları makinadan çıkarmak üzere banyoya yöneldim.daha banyoya varmadan bir çığlık.arkamdan koşturarak geldiğinden köşeyi dönmeyi o hızla başaramayınca ayakkabılığın kenarına alnını çarpmış.babası ve ben nasıl yanına koştuğumuzu bilemedik.hemen buz kompleksi yapıldı ama görüntü feciydi.yüzünü öyle görünce nasıl içim acıdı anlatamam.yavrum onca acıya rağmen maşallah yine de sesini çıkarmadı.biraz daha hızlı çarpsaymış kesin dikiş atılırmış.verilmiş sadakamız varmış diyelim.gerçekten çok ucuz atlattık.görünmez kaza diye buna derler.ve yine bir kez daha anladım ki annelik çok yüce bir duygu.onun o acısını hissedip yüreğiniz nasıl kavruluyor.bu nasıl bir etkileşimdir yarabbim,şaşırmak mümkün değil!
allah yavrularımızı tüm kötülüklerden korusun...

Cuma, Haziran 06, 2008

TUVALET EĞİTİMİ...


yazılacak o kadar çok şey var ki aslında,ama yazıya dökmek zor geliyor nedense...
ege hızlı bir şekilde büyüyor,değişiyor ve her geçen gün bizi daha çok şaşırtıyor.o kadar güzel ifade ediyor ki kendini o kelimelerinin yaşına göre büyük geldiğini düşünüyorum bazen.
ev içinde beni göremediğinde:
-anneciim anneciim nerdesin?diye seslenişi
o,ortada yokken ben ona
-egeciğim nerdesin?dediğim de
-buydayım anneciim odamda ,sözleri
ne kadar büyüdüğünü anlatıyor bana...
şu sıralar herşeyi sorguluyoruz ve ben"neden?"sorusuna cevap vermeye çalışmaktan yorulmuş durumdayım.
okuldan geldiğimde üstümü değiştirmek için odama gittiğimi görünce,
-neden giyiniyosun anneciim? ya da
-neden okula gidiyosuun?her sözüne böyle nedenler ekleniyor son zamanlarda...
tuvalet eğitimine başladık bakıcı teyzesiyle.bez çıkarılıp alıştırma kilotları giyildi.gündüz bakıcı teyzesi sürekli wc ye götürdüğünde bir şekilde yakalıyor tuvalet zamanını.ama anne gelince bir direnç sormayın.tuvalete zor ikna edilerek oturtuyorum,oturduktan sonra da hemen bitti deyip kalkıveriyor.3 kez wc ye götürüp yok deyip yapmıyor,içeride halının üzerine şaaar diye tuvaletini yapabiliyor:)) sonra bakıcı teyzeye ,okul bitsin ben daha rahat ilgilenirim diyerek eğitim işine biraz ara vermeyi uygun buldum.
3 gün önce ege bakıcı teyzesine,
-nemi(zeynep demek ilk konuştuğunda böyle söyleyebiliyordu,hala böyle kalmasından yana.oğlum zeynep teyze diyeceksin dediğimde zeynep deyiil nemii diyor:))kaka yapmıycam demiş birden.(dirence bakar mısınız)zeynep teyzesi de kakası varsa tuvalete gidelip deyince hayır demiş ama sonra balkona çıkıp sallanacağız sözüyle kabul etmiş ve yapmış tuvaletini.
dün sabah babasına:
-babacıım öfff pis koktuu yapıyorum diyor
bende hemen
-egeciğim tuvalete yapalım istersen dediğimde
önce hayır dedi sonra krem süreceğim eline bahanesiyle gitmeyi kabul etti.
bugünde aynı saatte kakasını tuvalete yaptı.
nasıl sevindim anlatamam.çocuklar genelde kakasını sahiplenip kolay yapmak istemezler.ama o,o kadar mennun oluyor ki.her yaptığında alkışlıyoruz,bitince sifonu çekip bay bay yapıyoruz...
günün birinde böyle bir duruma çok sevineceğim hiç aklıma gelmezdi:))

Etiketler: