ayrılık zamanı....

içim buruk bugün ,yarın işe başlıyorum ondan mı acaba???
her yıl büyük sevinçle başlardım okula,ama bu yıl zor geliyor.EGE doğduğundan beri desem daha doğru.kara kara düşünüyorum nasıl bırakacağım onu diye.allaha şükür bakıcısına güveniyorum,iyi bakacağını biliyorum ama ayrılmak zor geliyor işte...
oğluşum, biliyorum bizi arayacak.baba evden gittiğinde sürekli babayı soran kuzum,ikimizde olmayınca aramaz mı hiç:(
üzgünüm üzgünüm,hatta şu satırları yazarken gözlerim doluyor,boğazım düğümleniyor.
anne olmak zor be arkadaşlar....
sabah kalkıp bizi bulamayınca ne yapacak acaba?
ya da uyanık olursa gitmemize izin verecek mi acaba?
bir sürü soru var kafamda...
tek isteğim biz giderken ne olur ağlama oğlum en azından yarın,çok şey mi istiyorum.
alışacağız buna da alışacağız her yıl olduğu gibi...
zaman herşeyin ilacı...
seni nasıl seviyorum anlatamam kuzum,minik erkeğim...