Lilypie

Perşembe, Mart 12, 2009

HİLALİM VE DAYIMA...

nasıl özlüyorum sizi ,sesinizi ,o güzel yüzünüzü...
nasıl geçecek allahım bu özlem?
nasıl dinecek gözyaşlarım?
sizi anmadığım gün yok..!
dönüşü olmayan bir yoldasınız biliyorum.
herkesin bir gün gideceği yerde...anılarımız,gülüşünüz gözümden bir film şeridi gibi geçmekte...
ama filmin sonu çoook acı,bir avuç toprakla örtülmüş mezarınız...
inanmak neden zor ,belki bir rüya bu olanlar...
birileri dürtecek ve uyanacağız...
keşke ...keşke...

Pazar, Mart 08, 2009

Yazma zamanı...


uzuuun bir zamandan sonra,sırf yazma ihtiyacı duyduğum için yazıyorum.amacım bloğun devamlılığını sağlamak değil!

2008 yılı benim için acı bir yıl oldu...sevdiğim iki kişi 15 gün aralarla veda etti bu yalan dünyaya...

ölüm...

kaçımız gerçek anlamını biliyoruz acaba?
bildiğimizi sanıyoruz ama yaşamayan acıyı anlamıyormuş!

nasıl bir acıymış allahım..!

zor çok ama çok zor...

gidenler büyük boşluklar bırakarak gidiyor.

ya geride kalanlar?

işte onlar,sadece anılarıyla gidenleri anıp,dua edebiliyor.

aslında olan gidene oluyor,hele de zamansız bir veda ise bu...

sevdiklerimizin kıymetini bilelim,yarın onları görme şansımız olamayabileceğini düşünerek arayıp soralım;yanımızdakilere sık sık sarılalım,sevgi sözcükleri söylemekten hiç çekinmeyelim...

unutmayın!yarın çoook ama çook geç olabilir...
allah sıralı ölümler versin ,sevdiklerimizi korusun...
canım dostum ile bugün mezarının başında buluşabildik...
bir avuç topraktı üstünü örten ama benim canmdı orada yatan...
yüce rabbim emanetini aldı bizlerden...
rahat uyuyun,mekanınız cennet olsun ...


Pazartesi, Eylül 15, 2008







Pazartesi, Haziran 09, 2008

BAŞIMIZA GELENLER..!

cumartesi günü oğlumla mutlu mesut oyun oynarken başımıza gelenleri sormayın.
oturma odasında egeyle birlikte spor yapıyoruz.nasıl mı?ben onu ayaklarıma alıp yukarıya kaldırıp indiriyorum.o kadar çok hoşuna gitti ki bir taraftan da her yukarı kaldırışta kahkalarla gülüyor.çok yorulup bıraktım çamaşırları makinadan çıkarmak üzere banyoya yöneldim.daha banyoya varmadan bir çığlık.arkamdan koşturarak geldiğinden köşeyi dönmeyi o hızla başaramayınca ayakkabılığın kenarına alnını çarpmış.babası ve ben nasıl yanına koştuğumuzu bilemedik.hemen buz kompleksi yapıldı ama görüntü feciydi.yüzünü öyle görünce nasıl içim acıdı anlatamam.yavrum onca acıya rağmen maşallah yine de sesini çıkarmadı.biraz daha hızlı çarpsaymış kesin dikiş atılırmış.verilmiş sadakamız varmış diyelim.gerçekten çok ucuz atlattık.görünmez kaza diye buna derler.ve yine bir kez daha anladım ki annelik çok yüce bir duygu.onun o acısını hissedip yüreğiniz nasıl kavruluyor.bu nasıl bir etkileşimdir yarabbim,şaşırmak mümkün değil!
allah yavrularımızı tüm kötülüklerden korusun...

Cuma, Haziran 06, 2008

TUVALET EĞİTİMİ...


yazılacak o kadar çok şey var ki aslında,ama yazıya dökmek zor geliyor nedense...
ege hızlı bir şekilde büyüyor,değişiyor ve her geçen gün bizi daha çok şaşırtıyor.o kadar güzel ifade ediyor ki kendini o kelimelerinin yaşına göre büyük geldiğini düşünüyorum bazen.
ev içinde beni göremediğinde:
-anneciim anneciim nerdesin?diye seslenişi
o,ortada yokken ben ona
-egeciğim nerdesin?dediğim de
-buydayım anneciim odamda ,sözleri
ne kadar büyüdüğünü anlatıyor bana...
şu sıralar herşeyi sorguluyoruz ve ben"neden?"sorusuna cevap vermeye çalışmaktan yorulmuş durumdayım.
okuldan geldiğimde üstümü değiştirmek için odama gittiğimi görünce,
-neden giyiniyosun anneciim? ya da
-neden okula gidiyosuun?her sözüne böyle nedenler ekleniyor son zamanlarda...
tuvalet eğitimine başladık bakıcı teyzesiyle.bez çıkarılıp alıştırma kilotları giyildi.gündüz bakıcı teyzesi sürekli wc ye götürdüğünde bir şekilde yakalıyor tuvalet zamanını.ama anne gelince bir direnç sormayın.tuvalete zor ikna edilerek oturtuyorum,oturduktan sonra da hemen bitti deyip kalkıveriyor.3 kez wc ye götürüp yok deyip yapmıyor,içeride halının üzerine şaaar diye tuvaletini yapabiliyor:)) sonra bakıcı teyzeye ,okul bitsin ben daha rahat ilgilenirim diyerek eğitim işine biraz ara vermeyi uygun buldum.
3 gün önce ege bakıcı teyzesine,
-nemi(zeynep demek ilk konuştuğunda böyle söyleyebiliyordu,hala böyle kalmasından yana.oğlum zeynep teyze diyeceksin dediğimde zeynep deyiil nemii diyor:))kaka yapmıycam demiş birden.(dirence bakar mısınız)zeynep teyzesi de kakası varsa tuvalete gidelip deyince hayır demiş ama sonra balkona çıkıp sallanacağız sözüyle kabul etmiş ve yapmış tuvaletini.
dün sabah babasına:
-babacıım öfff pis koktuu yapıyorum diyor
bende hemen
-egeciğim tuvalete yapalım istersen dediğimde
önce hayır dedi sonra krem süreceğim eline bahanesiyle gitmeyi kabul etti.
bugünde aynı saatte kakasını tuvalete yaptı.
nasıl sevindim anlatamam.çocuklar genelde kakasını sahiplenip kolay yapmak istemezler.ama o,o kadar mennun oluyor ki.her yaptığında alkışlıyoruz,bitince sifonu çekip bay bay yapıyoruz...
günün birinde böyle bir duruma çok sevineceğim hiç aklıma gelmezdi:))

Etiketler:

Perşembe, Mayıs 15, 2008

bugün okulda , 2.kademe öğrencilerimize deneme sınavı yapılıyor.okul o kadar sessiz ki klavyenin tuş sesi bile rahatsız edecek durumda.bende sınavı fırsat bilip oğlumun bloğuna bişeyler yazayım dedim
bugün oğlum için güzel bir olacağına hiç kuşkum yok.halası geliyor Kilis'ten.eve birilerinin gelmesi ve gelenlerin bir de çocuğunun olması onu çok ama çok mutlu ediyor.
pınar'ın bloğunda Yağmur'un sözlerini okudukça nasıl şaşırıyorum anlatamam.bu arada yağmur'un doğum gününü kutluyorum.ailesiyle tüm sevdikleriyle nice güzel yıllara....
ege de yağmur gibi bizi çok şaşırtıyor.bakıcısı "bazen ona ne diyeceğimi şaşırıyorum" diye anlatıyor,konuşmalarını.
dün akşam babası, ege'nin bana vurması üzerine ona kızdı.tabii ege ağlamaya başladı.ama hem ağlıyor hem de şu sözleri söylüyor "bileyek yabmadıım babacıım,özüy dileyim"anıl ile birbirimize bakarak gülümsedik...onu yanımıza çağırarak yine aynı konu üzerinde konuştuk."şiddete hayıır!"

Pazartesi, Nisan 21, 2008

İYİ Kİ DOĞDUN KUZUCUM!


doğumdan bu yana koca 2 sene çabucak geçiverdi.ailecek birşey anlamadık doğrusu.yıllar sonra da -allah izin verirse -kuzumu askere yollarken sanırım yine aynı sözleri söyleyeceğim.


annelerimiz de aynı şeyleri söylüyor çünkü...


bu arada yaşlanıyorum da çaktırmadan:))yaşlılık korkusu mu başladı ne!!!


dileğim vatana ,millete,ailesine hayırlı bir evlat olması.


sağlık,mutluluk ,başarı dolu nice senelere anneciğim...


sen yaşamım da en güzel renksin kuzucum.


iyi ki varsın,iyi ki benimsin....


seni çook seviyoruz....